กวนอู

กวนอู เป็นตัวละครในวรรณกรรมจีนอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊ก เป็นน้องร่วมสาบานของเล่าปี่ และเป็นหนึ่งในห้าทหารเสือแห่งจ๊กก๊ก

	เอาสุรามาขายเร็ว เรากินแล้วจะรีบไปอาสาแผ่นดิน
— กวนอูสั่งสุรา

	ข้าพเจ้าเล่าปี่ กวนอู เตียวหุย ทั้งสามคนนี้อยู่ต่างเมือง วันนี้ได้มาพบกัน จะตั้งสัตย์สบถเป็นพี่น้องร่วมท้องกัน เป็นน้ำใจเดียวซื่อสัตย์ต่อกันสืบไปจนวันตาย จะได้ช่วยทำบุบำรุงแผ่นดินให้อยู่เย็นเป็นสุข ถ้ามีภัยอันตรายสิ่งใดแลรบศึกเสียที ข้าพเจ้ามิได้ทิ้งกัน จะแก้กันกว่าจะตายทั้งสาม แลความสัตย์นี้ข้าพเจ้าได้สาบานต่อหน้าเทพดาทั้งปวงจะเป็นทิพย์พยาน ถ้าสืบไปภายหน้าข้าพเจ้าทั้งสามมิได้ซื่อตรงต่อกัน ขอให้เทพดาสังหารผลาญชีวิตให้ประจักษ์แก่ตาโลก
— เล่าปี่ กวนอู เตียวหุย สาบานกันเป็นพี่น้อง

	อันเราพี่น้องสามคนอุปมาดุจหงส์ ซึ่งอาศัยในป่านี้ไม่สมควร
— กวนอูกล่าวกับเล่าปี่ เตียวหุยที่ถูกต๊กอิ้วดูหมิ่น

	ข้าพเจ้าจะอาสาออกไปครั้งนี้ ถ้าไม่ได้ศีรษะฮัวหยงเข้ามา ขอท่านจงเอาศีรษะข้าพเจ้าไปแทนเถิด
— กวนอูอาสาอ้วนเสี้ยวไปรบกับฮัวหยง

	ข้าพเจ้ามีฝีมืออยู่บ้าง ซึ่งว่าจะขออาสาไปตัดศีรษะงันเหลียงมาให้ท่านเห็นจะไม่ยากนัก อุปมาเหมือนเอาตะเกียบหยิบของกินในโต๊ะ
— กวนอูอาสาโจโฉไปรบกับงันเหลียง

	ตัวเราก็มิได้รักชีวิต อันความตายอุปมาเหมือนนอนหลับ
— กวนอูพูดกับเตียวเลี้ยวเมื่อโจโฉให้มาเกลี้ยกล่อม

	เป็นประเพณีอยู่แล้ว ถ้าบุตรดี มารดาบิดาก็เป็นสุข แม้บุตรชั่ว บิดามารดาก็ทุกข์ด้วย
— กวนอูพูดกับกัวเสียงเรื่องที่บุตรของกัวเสียงไม่เอางานเอาการ

	ได้เกิดมาเป็นชาย แล้วคบกันมาเป็นโจรอยู่ในป่าฉะนี้ ผู้ใดจะนับถือว่าดี จงทิ้งความชั่วเสียเถิด พากันไปทำมาหากินอยู่ในบ้านเมืองโดยปรกติจะดีกว่า
— กวนอูพูดกับหุยง่วนเสียวให้เลิกเป็นโจร

	บุตรท่านก็มีอยู่ เหตุไฉนจึงจะเอาผู้อื่นมาเป็นเนื้อเหมือนหนึ่งเลี้ยงลูกปลูกหอย นานไปเห็นจะได้ความเดือดร้อน
— กวนอูกล่าวกับเล่าปี่เมื่อเล่าปี่รับเล่าฮองเป็นบุตรบุญธรรม

	เจ้าอย่าวิตกเลย อันบิดานี้ก็มีฝีมือลือเลื่องอยู่ แต่ทหารโจโฉเป็นอันมากนับตั้งแสน บิดากับม้าตัวเดียวก็ยังไม่ต้องเกาทัณฑ์แลอาวุธทั้งปวง ขับม้ารบพุ่งรวดเร็วเป็นหลายกลับ อุปมาเหมือนเข้าดงไม้อ้อแลออกจากพงแขม จะกลัวอะไรแก่ทหารกังตั๋งเพียงนี้ ดังหนูอันหาสง่าไม่ ได้ออกปากว่าจะไปแล้วจะเสียวาจาไปไย
— กวนอูพูดกับกวนเป๋งให้หายวิตกเมื่อกวนอูกำลังจะไปกินโต๊ะที่กังตั๋งตามคำเชิญของโลซก

	ท่านให้มีหนังสือไปหาเรามาจะกินโต๊ะเล่น บัดนี้เป็นหน้าเหล้าหน้าข้าวอยู่ ซึ่งท่านจะเอาการบ้านการเมืองมาว่านี้ไม่ควร
— กวนอูห้ามโลซกมิให้พูดเรื่องการเมือง

	อันบุตรของเรานี้เป็นชาติเชื้อเหล่าเสือ ไม่สมควรจะให้แก่สุนัข ท่านมาว่าดังนี้ ถ้าเรามิคิดเห็นแก่หน้าขงเบ้งน้องของท่าน เราก็จะฆ่าท่านเสียอย่าว่าไปเลย
— กวนอูพูดกับจูกัดกิ๋นเมื่อซุนกวนให้มาสู่ขอบุตรสาวกวนอูให้แต่งกับบุตรชาย

	อายุเราก็ถึงห้าสิบเศษแล้ว จะเป็นประการใดก็ตามเถิด อันเกิดเป็นชายจะกลัวความตายก็หาควรไม่
— กวนอูพูดเมื่อทหารทำนายฝันทั้งร้ายและดี

	เอ็งว่านั้นกูเห็นเกินไปไม่สมควร กูจะฆ่ามึงเหมือนฆ่าหนูน้อยตัวหนึ่ง กูคิดเสียดายคมง้าวของกู
— กวนอูกล่าวดูถูกบังเต๊ก

	เราจะฆ่าชีวิตตัวเสียนี้ ดังหนึ่งฆ่าสุนัขเสียตัวหนึ่งก็เหมือนกัน
— กวนอูพูดกับอิกิ๋มแล้วสั่งให้นำตัวไปขัง

	เราเป็นชายชาติทหารชาวเมืองไก่เหลียง อันพระเจ้าเล่าปี่ก็ได้ให้สัตย์ปฏิญาณเป็นพี่น้องกัน จะสู้เสียชีวิตด้วยกัน อันเราจะกลับไปเข้าด้วยกับศัตรูนั้นหามิได้ ถึงเราจะแพ้ก็ขอตายด้วยความสัตย์ ขึ้นชื่อว่าแก้วแล้ว ถึงจะแตกทำลายก็ไม่หายชื่อ อนึ่งชาติไม้ก็คงเป็นไม้หากลายเป็นอื่นไม่ ถึงตัวเราจะตายก็ให้ปรากฏชื่อไปภายหน้า ท่านอย่าพักว่าไปเลย จงกลับไปบอกซุนกวนเถิด เราจะขอทำสงครามด้วยท่านกว่าจะสิ้นชีวิต
— กวนอูบอกกับจูกัดกิ๋นให้กลับไปบอกซุนกวนว่าจะไม่ยอมจำนน

	อ้ายเด็กน้อย ตัวกูหายอมเป็นบ่าวมึงไม่ อนึ่งก็ได้ถือน้ำพิพัฒน์สัจจาไว้ต่อเล่าปี่ จะช่วยเชื้อเอาราชสมบัติให้เล่าปี่อันเป็นเชื้อพระวงศ์ ซึ่งกูจะอยู่ด้วยมึงอันเป็นศัตรูราชสมบัตินั้นไม่อยู่แล้ว ครั้งนี้กูแพ้ความคิดมึง มึงจับตัวกูได้ อย่าพักพูดเกลี้ยกล่อมเลยให้ป่วยการปาก กูเป็นชายชาติทหารจะกินข้าวแดงเป็นสองเจ้านั้นหามิได้จะสู้ตาย
— กวนอูด่าซุนกวนเมื่อซุนกวนจับตัวกวนอูได้

	ท่านจงสวดมนต์ภาวนาแผ่กุศลแลส่วนบุญให้ข้าพเจ้าบ้างเถิด ข้าพเจ้าแพ้ข้าศึกถึงแก่ความตาย
— อสุรกายกวนอูขอให้หลวงจีนเภาเจ๋งแผ่ส่วนกุศลให้

	อ้ายเด็กน้อยตาแดง มึงรู้จักกูหรือไม่ เมื่อโจรโพกผ้าเหลืองไล่ย่ำยีราษฎรได้ความเดือดร้อน กูพี่น้องสามคนไล่ปราบปรามโจร โจรจึงราบคาบมาประมาณสามสิบปีแล้ว บัดนี้กูแพ้ในกลศึกของมึง กูถึงแก่ความตาย กูเป็นคนไม่ได้กินเนื้อมึง กูตายแล้วจะหักคอมึงไปให้จงได้ มึงไม่รู้จักกูหรือ กูชื่อกวนอู
— อสุรกายกวนอูเข้าสิงร่างลิบอง ร้องด่าซุนกวนและหักคอลิบอง

อ้างอิง

• วาทะสามก๊ก, ไพโรจน์ อยู่มณเฑียร, สำนักพิมพ์แสงดาว, พ.ศ. 2550
• คำคม กวนอู