จันทร์ ขนนกยูง

คำอธิษฐานจิตของยาย

สิ่งใดเป็นบุญกุศล ขอให้ได้รู้ ได้เห็น และได้ทำด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ ความประมาทอย่าได้เกิดขึ้นแก่ตัวเรา ให้เราสั่งสอนตัวเราได้ตลอดเวลาว่า สิ่งใดถูก สิ่งใดผิดจากธรรมะของพระพุทธเจ้า ให้เราสมบูรณ์ด้วยทรัพย์ภายนอก ทรัพย์ภายใน อริยทรัพย์ โภคทรัพย์สมบัติ บริวารสมบัติ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข พละ ให้บริบูรณ์ทั้งหมด ให้มีบริจาคทานได้ไม่รู้จักหมดจักสิ้น ผลแห่งทานของเราเมื่อได้ตกในมือเขา ขอให้เขาสิ้นอาสวะกิเลส คำว่า "ไม่ดี" คำว่า "ตกต่ำ" อย่าให้เกิดขึ้นกับข้าพเจ้าเลยให้มีแต่สิ่งที่ดี ๆ ที่ทำให้ก้าวหน้าติดตัวไปทุกภพทุกชาติ ตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม ขออย่าให้มารปิดรู้ปิดญาณของเราได้ คำว่า "แพ้" อย่าได้รู้จัก ไม่รู้จักคำว่า "แพ้มาร" ไปทุกภพทุกชาติ ให้ชนะมารไปทุกชาติ ๆ ตราบกระทั่งปราบมารสำเร็จ ขอให้หูดี ตาดี โรคภัยไข้เจ็บไม่มี ให้อาการ 32 ครบบริบูรณ์ ขอให้ได้เกิดเป็นชาย ได้เพศบริสุทธิ์ ไม่หลงใหลในเพศตรงข้าม ไม่ยินดีในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์ ของฝ่ายอกุศล เกิดมาก็ขอให้มีศีล 5 ศีล 8 ศีล 227 เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับใจ รู้หมดตั้งแต่เกิด รู้พระไตรปิฎก 84,000 พระธรรมขันธ์ หมดทุกอย่างให้เชี่ยวชาญตั้งแต่เกิดเลย ให้ร่างกายสมบูรณ์ด้วยลักษณะมหาบุรุษ 32 ประการ ให้กาย วาจา ใจ ของเราบริสุทธิ์สะอาด ทั้งธาตุ ทั้งธรรม ทั้งเห็น ทั้งจำ ทั้งคิด ทั้งรู้ ให้ได้เป็นยอดนักสร้างบารมี ได้สร้างบุญบารมีทั้งสามัญบารมี อุปบารมี ปรมัตถบารมี ให้เต็มเปี่ยมบริบูรณ์ครบทั้ง 30 ทัศ ตลอดชีวิต ขอให้ได้ปฎิบัติภาวนาได้โดยสะดวก ให้มีดวงตาเห็นธรรม รู้ถูก เห็นถูก รู้ได้รอบตัว เห็นได้รอบตัว ให้ได้สำเร็จมรรคผล นิพพาน ได้โดยง่าย โดยเร็วพลัน ไปทุกภพทุกชาติ ตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรมเทอญฯ นิพฺพาน ปจฺจโย โหตุ

คำสอนจากยาย

• "คนมียศมีตำแหน่งเวลาเข้าวัด ยศให้วางทิ้งไว้ มันเป็นเรื่องของโลกเวลาตายไป ก็เอาติดตัวไปด้วยไม่ได้ต้องทิ้งไว้ที่จะเอาติดตัวไปได้ก็คือ บุญกับบาปเท่านั้นคนมียศก็คือคนสวมหัวโขนพอถอดหัวโขนออก ก็ไม่มีใครสนใจเหมือนคนตอนหมดยศแล้วอะไร ๆ ก็ไม่แน่ที่แน่ ๆ คือ บุญและบาปเท่านั้นทุกอย่างขึ้นอยู่กับบุญและบาป"

	น้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่ม น้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่ม ฉะนั้นเราต้องปฏิบัติไปเรื่อย ๆ มีบุญอะไรก็พยายามทำเรื่อยไป สักวันหนึ่งคงเต็มด้วยบุญ เหมือนน้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่มได้ ถ้าไม่ปฏิบัติก็เหมือนกับไม่มีน้ำสักหยด ถ้าปฏิบัติไปเรื่อย ๆ วันหนึ่งเราคงได้รู้จริงกับเขาบ้าง ในเมื่อบารมีตอนนี้ของเรายังไม่เต็ม ก็ต้องขวนขวายไปเรื่อย ๆ ทีละนิดทีละหน่อย อย่าขี้เกียจเป็นอันขาด อย่ามัวไปห่วงคนอื่นเขามากเกินไป เราต้องทำให้ตัวเราเองมาก ๆ เพราะเวลาเราตายแล้ว ใครก็ช่วยเราไม่ได้ นอกจากเราจะช่วยตัวเราเอง เราทำ เราก็ได้ จงสู้สิ... สู้ก็ตาย ไม่สู้ก็ตาย สู้ดีกว่านะ สู้ให้ถึงที่สุด สู้จนหมดอายุขัย จะได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้น เราต้องเตือนตัวเราเอง เพราะเราทำของเราเอง เราทำมากได้มาก ทำน้อยได้น้อย ยายทำยายก็ได้ คุณก็ไม่ได้ คุณทำคุณก็ได้ เพราะฉะนั้นก็ทำมาก ๆ ไว้ก่อน เราทำทุก ๆ วัน ก็ได้ทุก ๆ วัน ทำให้ถึงที่สุด
— 2 กุมภาพันธ์ 2518

	ชนะมารด้วยความดี ชีวิตยายทำแต่ความดีมาตลอด และคิดว่าจะทำให้มาก ๆ เพื่อให้มีความบริสุทธิ์กาย วาจา ใจ ยิ่ง ๆ ขึ้นไป และความดีนี่เอง ที่จะสามารถเอาชนะมารได้ นอกจากทำแล้ว ยายยังอธิษฐานตลอดเวลาว่า "ขออย่าให้มารปิดรู้ ปิดญาณของยายได้" เมื่อปิดบังรู้ญาณไม่ได้ เราก็จะมีรู้มีญาณ เห็นไปหมดว่าอะไรเป็นอะไร รู้เห็นเป็นไปตามความจริงทุกประการ รู้เห็นถูกไปหมด เมื่อเป็นอย่างนี้ มารจะไม่ได้ช่องที่จะสอนชั่ว บังคับให้ทำความไม่ดี เราจะรู้ทันทั้งหมด "คำว่า แพ้ อย่าได้รู้จัก ไม่รู้จักคำว่า แพ้มาร ไปทุกภพทุกชาติ ให้ชนะไปทุกชาติๆ ตราบกระทั่งปราบมารสำเร็จ ได้เข้าพระนิพพานŽ ยายอธิษฐานแล้วก็มองดูความบริสุทธิ์กาย วาจา ใจ ของตัวเอง มองดูดวงบุญ ดูดวงธรรมในตัว เห็นสว่างไสวไปหมด เห็นแล้วก็ดีใจ ดูผังเก่าๆ ที่ทำมาทั้งหมด มองไม่เห็นความไม่ดีเลย เห็นแต่ความดีล้วนๆ เห็นแต่ความบริสุทธิ์ตลอดทั้งหมด เห็นอย่างนี้แล้ว ยายมองเห็นการสร้างความดีของยายว่า คว้าธงชัยแล้วแน่นอน เพียงแต่ ประคับประคองไปหมดชาตินี้ ภพชาติต่อๆ ไป จะสมบูรณ์ทุกอย่าง อะไรไม่ดี จะไม่เจอะไม่เจอเลย เพราะยายอธิษฐานล้อมคอกไว้อย่างแน่นหนาทั้งหมด ให้มีแต่สิ่งที่ดีๆ ทั้งสิ้น ยายชนะแน่นอน ต้องปราบมารสำเร็จแน่นอนด้วย เพราะยายสั่งสมความดีไว้มาก
— 4 มีนาคม 2523

	ไม่สวยเลย ยายอยู่ในความพิจารณาตลอดเวลา ยายมองผู้หญิงไม่เห็นสวยเลย ไม่รู้ว่าเป็นอะไร มองกี่คนๆ ก็ไม่สวย เห็นแต่ทุกข์ เห็นโทษ เห็นกรรม เห็นแต่ความไม่งามทั้งนั้น พยายามแต่งทุกอย่างตั้งแต่เท้าจนถึงหัว ก็ยังไม่เห็นอะไรสวย ยายเห็นโทษ เห็นจริงๆ เห็นว่าถ้าใครไปติดพวกนี้ ก็ไปได้ไม่ตลอด ต้องตกกระป๋องสักวันใดวันหนึ่ง มีโอกาสพลาดมากที่สุด ยายถึงอธิษฐานซ้ำแล้วซ้ำอีกอยู่เรื่อยๆ
— 5 พฤศจิกายน 2522

	ชนะด้วยบุญ ทุกอย่าง ใครจะสับ จะโขกอย่างไร ยายยอมแพ้เขาแต่ข้างนอก ข้างในไม่ยอมแพ้ พอถึงสุดท้ายก็ชนะทุกอย่างทั้งหมด เป็นอย่างนี้เรื่อยๆ ทุกเรื่อง ข้างในยายสู้ สู้ถึงที่สุด สู้ด้วยบุญ ไม่ยอมถอยเลย ข้างนอกก็ดูเหมือนแพ้ แต่ข้างในยิ่งดิ่งธรรมะใหญ่ ยิ่งดิ่ง ยิ่งละเอียด ในที่สุดก็ชนะด้วยกำลังบุญของยายเอง
— 5 พฤษภาคม 2523

	ยอม...เพื่อให้ทุกคนได้บุญ ยายเป็นคนยอมคนนะ อยู่ที่ไหนก็ลดทิฏฐิ อ่อนน้อมถ่อมตนเสมอ เราต้องยอมทุกๆ คน เพื่อทำความดีของเรา เราต้องอดทน ง้อเขาทุกอย่าง ง้อเพื่อให้เขาสามัคคีกัน รักกัน จะได้ทำความดีกันได้ พอเรายอมได้ งานทุกอย่างก็สำเร็จ สุดท้ายก็ได้บุญกันทุกคน
— 22 ตุลาคม 2519

	มนุษย์และเทวดาสรรเสริญ คุณยายเดินไปตรวจวัด เห็นไม้กวาดที่วางไม่เป็นระเบียบ คุณยายบอกให้ไปวางใหม่ให้เรียบร้อย แล้วสอนว่า "ข้าวของต้องเก็บให้เรียบร้อย เกิดกี่ภพกี่ชาติ ก็จะได้เจอแต่สิ่งที่เรียบร้อย ข้าวของที่เอามาใช้น่ะ เอามาใช้ได้ แต่ใช้แล้วต้องเอาไปเก็บไว้ที่เดิม ถ้าเราทำอะไรสะอาด เรียบร้อย เราก็จะเป็นตัวอย่างของความสะอาดเรียบร้อย ถ้าเราทำอะไรสกปรกรกรุงรัง ก็จะเป็นตัวอย่างของความสกปรกรกรุงรัง คนที่ทำอะไรสะอาดเรียบร้อย มนุษย์ก็สรรเสริญ เทวดาก็สรรเสริญ"
— 19 เมษายน 2535

	ต้องตามดูแลรักษา ทำอะไร ก็ทำได้ คนดูแลนี่ซิสำคัญ ทำอะไรมันต้องคิดก่อน มีปัญญาทำ แต่ไม่มีปัญญารักษา อย่างนี้ใช้ไม่ได้ ทำได้ต้องตามดูได้ ดูไม่ได้ก็ไม่ต้องไปทำ ใครทำอะไรไว้ ต้องตามดูแลรักษา เมื่อดูแลรักษาไม่ได้ ก็อย่าไปทำ ดูยายซิ ยายสร้างวัดได้ ยังตามดูแลรักษาได้
— 15 กุมภาพันธ์ 2553

	ทำวิชชาได้ เพราะเหตุที่ยายเป็นคนที่บริสุทธิ์กาย วาจา ใจ มีศีล มีสัจจะ และรักธรรมะมากที่สุด เมื่อมาถึงหลวงพ่อวัดปากน้ำแล้ว ก็ได้ทำวิชชาเลย ปกติคนที่จะทำวิชชาได้ ต้องสอบแล้วสอบอีก สอบกันมากมายก่อน ถ้าผ่านจึงเข้าทำวิชชาได้ แต่ยายมาถึงก็ได้เข้าไปทำวิชชาเลย
— 5 พฤศจิกายน 2522

	สมบัติไม่วิบัติ ยายอยู่ที่ไหน ยายก็รักษาสมบัติที่นั่น รักษาของคนอื่นให้เหมือนของเรา ของยายเอง ยายก็รักษา ของคนอื่น ยายก็รักษา ภพชาติต่อไป เราก็จะสามารถรักษาสมบัติของเราได้ และมีคนช่วยดูแลรักษาให้เป็นอย่างดี สมบัติก็ไม่วิบัติ
— 7 มิถุนายน 2524

	ยายเคารพกฎระเบียบวินัย เราอยู่ที่ไหนก็ตาม ต้องรู้จักกฎระเบียบวินัยของที่นั่น เมื่อรู้แล้วก็ต้องเคารพกฎระเบียบวินัยนั้น เราจะได้อยู่อย่างสบาย ทุกวันนี้ยายก็ทำตัวเป็นตัวอย่างอยู่แล้ว เมื่อยายมาอยู่วัดปากน้ำใหม่ๆ ยายศึกษาหมดว่า กฎระเบียบของวัดเป็นอย่างไร แล้วปฏิบัติตามด้วยความเคารพตลอดมา ยายไม่เคยผิดกฎระเบียบวินัยของวัดเลยแม้เพียงข้อเดียว กฎระเบียบวินัยของหลวงพ่อวัดปากน้ำมีเท่าไร ยายปฏิบัติตามได้หมด ไม่เคยล่วงละเมิดเลย มาอยู่ในโรงงานทำวิชชา ยายก็ทำตามกฎระเบียบวินัยทุกอย่างเช่นกัน ยายจึงอยู่ได้อย่างสบายและดีที่สุดด้วยไม่เพียงแต่สมัยหลวงพ่อวัดปากน้ำยังอยู่เท่านั้น แม้หลวงพ่อละโลกไปแล้ว ยายก็ยังเคารพกฎวินัยของวัด ไม่เคยล่วงละเมิด หรือกระทั่งปัจจุบันนี้ มาอยู่ที่ศูนย์พุทธจักรฯ ก็ปฏิบัติตามกฎระเบียบวินัย ทุกอย่าง และยังพยายามส่งเสริมการทำตามกฎทุกอย่างสิ่งไหนที่ทำได้ ทำไป เพื่อรักษากฎระเบียบวินัย แม้จะเหนื่อยยากเท่าไร ยายก็ทำได้ ขอเพียงแต่ให้เป็นผู้มีกฎ มีระเบียบ มีวินัยเท่านั้น เพราะฉะนั้นพวกเราต้องช่วยกันรักษากฎระเบียบวินัย ยายเหนื่อยมาก ยายแก่แล้ว ถ้าพวกเราเป็นคนเคารพกฎ ระเบียบวินัย แล้วคนอื่นเห็น เขาก็จะทำตาม เรื่องเดือดร้อนก็จะไม่มี ต้องช่วยกันแบ่งเบาภาระ จะได้นำความสุขมาให้แก่ส่วนรวมได้ และเป็นประโยชน์ที่ทุกคนจะได้รับ
— 7 มิถุนายน 2523