ซีซันส์เชนจ์ เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย
ซีซันส์เชนจ์ เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย เป็นภาพยนตร์ไทย เรื่องราวเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเด็กวัยรุ่น 3 คน ในช่วงระยะเวลาหนึ่งปี ที่ วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล โดยเนื้อเรื่องเปรียบเทียบกับฤดูกาลที่เปลี่ยนไป ภาพยนตร์เรื่องนี้ กำกับโดย นิธิวัฒน์ ธราธร และเข้าฉาย เมื่อวันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2549
- ป้อมถามอาจารย์ชาวญี่ปุ่นขณะทานข้าวด้วยกัน ช่วงดำเนินเรื่อง
|
ป้อม : ทำไมถึงอยากเป็นอาจารย์ที่เมืองไทย? อาจารย์ : ผมชอบ.. (โดยไม่มีเหตุผลอื่น) |
|
- ดาวพูดกับป้อมช่วงท้ายเรื่อง หลังจากเห็นป้อมแสดงอาการไม่เต็มใจกับอาหารตรงหน้า
|
|
ป้อม.. ไม่ชอบกินผักทำไมไม่บอก |
|
นำไปสู่บทสรุปสุดท้ายของเรื่องที่ป้อมได้เรียนรู้ว่า เขาควรจะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อคนอื่น หรือควรทำตามความเชื่อและความฝันของเขาเอง
คำคมจากจากตัวละคร
แก้ไข- ดาว "ไม่กินผักทำไมไม่บอก"
- พ่อป้อม "ป้อม จะกินที่นี่หรือกลับไปกินที่บ้าน"
- ดาว "เธอมาจาก โรงเรียนอะไรหรอ"
- ป้อม "บดินทร์"
- ดาว "เฮ้ย มาจาก รร เดียวกะเราเลย แต่ทำไมเราไม่เคยเห็นเธอเลยล่ะ"
- อ้อม "นึกว่ารักดนตรี ที่แท้ ก็ตามผู้หญิงมา"
- ป้อม "นี่ อ้อม นอกจากเล่นดนตรีเพี้ยน เธอยังเต้นเพี้ยนอีกหรอเนี่ย"
- อ้อม "ฝนเริ่มลงเม็ดแล้วอะ"
- ป้อม "นี่ลืมเอาร่มมาอีกแล้วหรอเนี่ย ... ใครจะเตรียมมาเผื่อได้ทุกวัน "
- ป้อม "ประเสริฐ วิวัฒนานนท์พงศ์"
- อ้อม "เรียกหา พ่อ เราหรอ"
- เฉด "ถ้ามึงชอบก็ลุยเลยดิวะ มึงจะรอให้ดาวตกใส่กบาลมึงรึไง"
- ฉัตร "ถูกต้องครับพี่เฉด วันนี้พูดดีมาก เป็นวันแรก จริง ๆ"
- ป้อม "นี่ ใช้เงี้ย สามปีก็ไม่หมด"
- อ้อม "ก็ใช้มาตั้งแต่อนุบาลแล้ว"
- อ้อม "คนอะไร พกร่มสองอัน"
- ป้อม "ก็รู้ว่าคนแถวนี้ขี้ลืม ก็เลยเอาร่มมาเผื่อ"
- ฉัตร "น้ำยาล้างคอนแทค เอาไว้เช็ดตูดมึงมั้ง ไอสัด"
- แม่ป้อม "คนเราอ่ะนะ อะไรควรจะบังคับกันก็ไม่รู้จักบังคับ เด็กมันไม่กินผักก็ปล่อยมันไม่กินไปจนโตไปอย่างงั้นนะ ตอนเนี่ยโตขึ้นมามันอยากเรียนอะไรจะไปบังคับกะเกณฑ์มันอยู่ได้"
- ประเสริฐ "คนเรานะอยู่กับลูกไปไม่ได้ตลอดหรอก แต่ว่าไอ้สิ่งที่เค้าชอบเนี่ย จะอยู่กับเค้าไปตลอดชีวิต"
