ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กฤษกร กนกธร"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ล →คำพูดจากบางรักซอย 9/1 (ชัดแจ้ง): เคาะวรรค ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
ล →คำพูดจากบางรักซอย 9/1 (ชัดแจ้ง): เคาะวรรค ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
||
บรรทัดที่ 22:
* บางครั้งการขอโทษอย่างจริงใจก็เพียงพอที่จะแก้ไขความผิดพลาด ไอซ์ยอมรับคำขอโทษจากผม และผมก็ได้รอยยิ้มของเธอกลับมาเป็นรางวัล โคตรน่ารัก! อยากเห็นเธอยิ้มแบบนี้บ่อยๆ มันทำให้ผมรู้สึกดีมาก ก่อนหน้านี้ผมมัวแต่กังวลว่าไอซ์จะโกรธผมมั้ยที่พลาดไปจูบเธอ จนผมลืมไปว่าการจูบไอซ์ น่าจะเป็นช่วงเวลาที่ผมใจเต้นแรงที่สุดในชีวิต แต่วันนี้ก็มีเรื่องไม่ค่อยดีเท่าไหร่... สเตฟานดันไปจับก้นพี่เอิร์ธและโดนถีบกลับมา นั่นทำให้ผมได้รู้ว่ายังไงสเตฟานก็ชอบผู้ชาย... ซึ่งการจะแก้ไขความรู้สึกของคนเราให้ได้...มันไม่ง่ายเลย
* นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!? ทำไมอยู่ดีๆเด็กในโรงเรียนถึงได้จับผมกับพี่เอิร์ธไปเป็นคู่จิ้น แถมยังแต่งฟิควายลงเพจอีก โอ้โห แล้วบรรยายซะ...เชี่ย! ขนลุกและที่น่าโมโหที่สุด ทำไมผมถึงกลายเป็น "นายเอก" ของเรื่องวะ!! ผมไปขอให้น้องแอดมินลบเพจทิ้งซะ แต่น้องกลับหาว่าถ้าผมไม่ได้เป็นอย่างในฟิคที่น้องเขียน ผมจะโวยวายทำไม ผมรู้สึกได้ถึงสายตาของพี่เอิร์ธกับไอซ์ที่มองผมอยู่วินาทีนั้นผมกลัวมาก...กลัวว่าเค้าจะรู้ว่าผมรู้สึกยังไงกับเค้าสองคน! และก็เป็นพี่เอิร์ธที่เข้ามาช่วยผมไว้จากสถานการณ์นั้น พี่เอิร์ธพูดว่า... ''เรื่องโกหกบางเรื่องมันก็ทำลายชีวิตคนคนนึงได้'' ...แถมเค้าเคยเจอเองกับตัวมาแล้วที่โรงเรียนเก่า แววตาพี่เอิร์ธดูเศร้า ดูเสียใจ จนผมอดสงสัยว่ามันคือเรื่องอะไรกันแน่??? และสงสัยมากพอๆกับว่า ตัวผมควรจะทำยังไงให้เหตุการณ์อย่างวันนี้...มันไม่เกิดขึ้นอีก
* หลังจากเคลียร์เรื่องคู่จิ้นที่โรงเรียนแล้วกลับมาบ้าน พ่อกับแม่เล่าให้ผมฟังว่าเมื่อตอนกลางวันแป้งหอมหนีออกจากบ้าน จนพ่อ แม่ และลุงมารวยต้องช่วยตามหากันจ้าละหวั่น สงสารมันมาก! ครั้งสุดท้ายที่มันร้องไห้หนักขนาดนี้คือเมื่อไหร่ผมก็จำไม่ได้แล้ว แต่ก่อนแป้งหอมหัวไม่ดีเท่าไหร่ สอบได้เกือบที่โหล่เป็นประจำ จำได้เลยว่ามันพยายามซ่อนสมุดพกแทบทุกเทอม เพราะกลัวแม่ดุ จนกระทั่งมันขึ้น ป.4 มั้ง อยู่ๆมันก็ฟิตมาจากไหนไม่รู้ สอบได้ที่ 8 หรือที่ 9 เนี่ยแหละ ซึ่งเป็นการสอบได้เลขตัวเดียวเป็นครั้งแรกในชีวิต โอ้โห แม่เลี้ยงดูปูเสื่อมันอย่างดีเลย มันยิ้มแก้มบานไปหลายวัน หลังจากนั้นเทอม
* ทุกวันนี้เวลาผมอยู่ใกล้ไอซ์ผมมีความสุขมาก แต่ยิ่งผมเข้าใกล้ไอซ์มากเท่าไหร่ มันก็ทำให้ผมเข้าใกล้พี่เอิร์ธมากขึ้นตามไปด้วย...ผมไม่อยากให้เรื่องมันวุ่นวายแบบนี้เลย หรือต่อไปนี้ ผมควรจะต้องเลิกยุ่งกับเค้า 2 คน ผมรู้ว่ามันดูขี้ขลาดที่จะหนีความรู้สึกตัวเอง และผมก็ไม่อยากทำ แต่เรื่องวุ่นวายอย่างวันนี้ทำให้ผมรู้สึกแย่มาก มันเหมือนผมเป็นตัวประหลาดในสายตาของคนในโรงเรียน เชื่อมั้ย...ใน facebook ก็ยังมีคนทักมาไม่หยุดว่าผมเป็นเกย์จริงรึเปล่า? แถมยังอยากให้ผมกับพี่เอิร์ธเป็นแฟนกัน
* แม่สั่งให้ผมเก็บห้องซะบ้าง และนั่นทำให้ผมได้เจอเรียงความที่ผมเคยเขียนสมัยเด็ก ผมจำได้เลยว่าตอนนั้นผมเขียนเรื่อง...ความรักของพ่อกับแม่ ครูบอกให้เขียนเรียงความแค่ 1 หน้ากระดาษ ผมพยายามต่อรองอยู่นานว่าขอสัก 10 หน้ากระดาษไม่ได้เหรอ? เพราะความรักของพ่อกับแม่มันยาวนานมาก มีโมเมนต์ มีอุปสรรคมากมาย จนกลายเป็นตำนานรักคนข้างบ้านที่น้าปิ๊กกับลุงแมนชอบพูดถึงอยู่
* ช่วงนี้สเตฟาน ไม่ใช่สิ...สเตฟานี่!! มักจะโทรมาหาผมบ่อยๆ บางทีผมไม่ได้รับสาย มันก็ไลน์มา ถ้าผมไม่ Read มันก็ทักมาในเฟซ ไม่ใช่เพราะมันคิดถึงพี่มันหรอกมันคิดถึงพี่ข้างบ้านผมต่างหาก! ถามถึงแต่พี่เอิร์ธอยู่นั่นแหละ น่ารำคาญมาก! พี่เอิร์ธสบายดีมั้ย? พี่เอิร์ธได้โหวตสเตฟานี่ตอนไปประกวดร้องเพลงรึเปล่า? พี่เอิร์ธชอบกินอะไร? พี่เอิร์ธๆๆๆๆๆ โว้ย!! กรูชื่อชัดแจ้ง ไม่ได้ชื่อเอิร์ธ กรูจะรู้มั้ยล่ะ!! ล่าสุดมันขอเฟซไอซ์ไปเรียบร้อยแล้ว โชคดีไอซ์
* หลังจากมีเรื่องคู่จิ้น ผมก็ห่างๆ 2 คนนั้นไป แน่นอนว่าไอซ์จะต้องรู้สึกได้ถึงความผิดปกติ ส่วนไอ้พี่เอิร์ธไม่ต้องพูดถึง ความรู้สึกช้าตลอด ไอซ์ถามผมว่าทำไมผมไม่หยอดมุกน้ำเน่าใส่เธอเหมือนทุกวัน ผมแซวกลับยิ้มๆว่าอยากให้หยอดเหรอ? แล้วแกล้งแถว่ามุกตัน! ไว้จะหามุกมาหยอดใหม่ ไอซ์ท่าทางสบายใจขึ้น แต่ปัญหาก็คือพอผมคุยกับไอซ์ทีไร พี่เอิร์ธก็ต้องเข้ามาร่วมแจมด้วยทุกที พร้อมกับแซวว่าผมกับไอซ์จีบกันดังลั่นห้อง ซึ่งเมื่อพี่เอิร์ธเข้ามาใกล้ผม ก็จะมีน้องๆตามมาถ่ายรูปตอนผมอยู่กับพี่เอิร์ธอีก...พี่เอิร์ธมองเรื่องคู่จิ้นเป็นเรื่องขำๆไปแล้ว แต่ผมไม่ขำด้วย เพราะผมไม่อยากใจเต้นกับพี่เอิร์ธอีก '''ผมแค่อยากรู้สึกดีกับไอซ์คนเดียว ทำไมผมถึงทำไม่ได้วะ!!'''
| |||