ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ปวิน ชัชวาลพงศ์พันธ์"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัดที่ 5:
* คนไทยยังโกรธและเจ็บแค้นไม่พอ พอเจ็บได้ระดับหนึ่ง สักพักก็จางไป ลืมกับความเจ็บแค้นนั้นๆ ยุทธวิธีหนึ่งที่ประสบความสำเร็จในการสร้างฐานมวลชนที่เข้มแข็งในประเทศอื่นๆ ก็คือการต้องเพิ่มระดับความโกรธและความเจ็บแค้น และต้องผลักดันให้มันเพิ่มสูงขึ้นในระดับที่จะสามารถขับเคลื่อนการประท้วงขนาดใหญ่ได้ ดังนั้น การหนุนให้เกิดความโกรธและความคับแค้นจึงเป็นหัวใจสำคัญของการเอาชนะเผด็จการ แต่สังคมเราแทบจะไม่ก้าวไปถึงจุดนั้นบ่อย เพราะเราเป็นคนลืมง่าย หวังว่าการทำร้ายจ่านิวในครั้งนี้จะเพิ่มดีกรีความโกรธของสาธารณะให้มากขึ้น
* ...เรื่องนี้ดิชั้นเลยคิดว่า สิ่งที่อนาคตใหม่พูดมากๆ เรื่องสร้างการเมืองแบบสุภาพ (เช่น ไม่ให้พูดว่า เลื่อนแม่มึงสิ แต่ให้เปลี่ยนมาเป็น อย่าเลื่อนเลือกตั้ง) หรือการสร้างความรักมากกว่าความแค้น นั้นคือยุทธศาสตร์ที่ผิดมหันต์ คือนอกจากมันจะไม่ช่วยให้เราเป็นฝ่ายชนะแล้ว มันยังไปสร้างวัฒนธรรมไม่ต้องรับผิด แทนที่จะช่วยกันยกระดับความโกรธ นี่กลับพยายามพูดให้คนโกรธศัตรูน้อยลง ถ้าอย่างนี้ การเมืองมหภาคจะจุดไม่ติด เราจะไม่สามารถถชนะเผด็จการได้ด้วยความรัก เอาตำราที่ไหนมาคะ?
=== ปารีณา ไกรคุปต์ ===
* ถึงอีเอ๋ ปารีณา คือจะจิกกัดอีช่อเรื่องเสื้อผ้าหน้าผม เรื่องที่มึงสวยสู้เค้าไม่ได้ เรื่องที่มึงแก่กว่าเค้า โง่กว่าเค้า ไม่มีดีกรีและปัญญาเท่าเค้า ดิชั้นยังมองเป็นเรื่องขำๆ ได้บ้าง เหมือนชะนีขี้อิจฉา อันนั้นพอให้อภัยได้ แต่การที่มึงออกมาบอกว่านิวสร้างเรื่องขึ้นเอง เอาคนมาทำร้ายตัวเองเพื่อป้ายสีรัฐบาล อันนี้ไม่ขำแล้วนะ เพราะมันเป็นเรื่องคอขาดบาดตาย มันเป็นทั้งเรื่องความผิดทางจริยธรรมทางการเมืองและการทำผิดกฎหมาย แต่มึงยังเอามาล้อเล่น มี สส อย่างมึงเหมือนมีส้วมอยู่หน้าบ้าน ตั้งแต่เปิดรัฐสภาสมัยใหม่ มึงไม่เคยทำอะไรที่จะยกระดับการเมืองให้มีความอารยะ มีแต่เหยียบย่ำ ใช้อภิสิทธิ์การเป็น สส ในการไล่บี้ชาวบ้าน ที่เลวร้ายพอๆ กันคือการใช้ 112 ฟาดฟันคนอื่น พอได้แล้วนะอีเอ๋ มึงหยุดได้แล้ว อีดอก อย่าให้ต้องด่าไปมากกว่านี้
== อ้างอิง ==
| |||