ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร"

* เป็นรางวัลที่ได้รับบทบาทจากผู้ที่เป็นพ่อนะฮะ ก็ขออนุญาตพูดถึงพ่อนิดหนึ่งก็แล้วกันครับ พ่อเป็นเสาหลักของบ้านนะครับ บ้านของผมหลังใหญ่นะครับ ใหญ่มาก เราอยู่กันหลายคน ผมเกิดมานี่บ้านหลังนี้ก็สวยงามมากแล้ว สวยงามและอบอุ่น แต่กว่าจะเป็นแบบนี้ได้ บรรพบุรุษของพ่อ เสียเหงื่อ เสียเลือด เอาชีวิตเข้าแลก กว่าจะได้บ้านหลังนี้ขึ้นมานะครับ จนมาถึงวันนี้ พ่อคนนี้ก็ยังเหนื่อยที่จะดูแลบ้าน และก็ดูแลความสุขของทุก ๆ คนในบ้าน ถ้ามีใครสักคนโกรธใครมาก็ไม่รู้ ไม่ได้ดั่งใจเรื่องอะไรมาก็ไม่รู้ แล้วก็พาลมาลงที่พ่อ เกลียดพ่อ ด่าพ่อ คิดจะไล่พ่อออกจากบ้าน ผมจะเดินไปบอกกับคน ๆ นั้นว่า ถ้าเกลียดพ่อ ไม่รักพ่อแล้ว จงออกไปจากที่นี่ซะ เพราะที่นี่คือบ้านของพ่อ... เพราะที่นี่คือแผ่นดินของพ่อ ผมรักในหลวงครับ และผมเชื่อว่า ทุกคนที่อยู่ในที่นี้ รักในหลวงเหมือนกัน พวกเราสีเดียวกันครับ ศีรษะนี้มอบให้พระเจ้าแผ่นดิน

** พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง

 

* ความรู้สึกจริง ๆ คือผิดหวัง มันมีความรู้สึกที่แยกแยะในรายละเอียดได้หลาย ๆ ความรู้สึกนะครับ แต่ถ้าจับมารวม ๆ กันมันก็คงใช้คำว่าผิดหวังน่าจะครอบคลุมทุกอย่าง เพราะว่ามันหลายแง่มุม ในแง่มุมที่คิดอย่างนั้นคือ ถ้าคนที่เป็นคนในสังคม คนที่จะไม่เห็นด้วยแล้วก็โจมตีกันอย่างรุนแรงเนี่ย มันมักจะเป็นซีกของผู้มีส่วนได้เสียทางการเมือง ถึงจะทำได้ขนาดนี้ แต่ในฐานะน้องที่อยู่ในวงการบันเทิง จะแสดงความรู้สึกที่ไม่เห็นด้วย แล้วก็จากความรู้สึกตรงข้ามอย่างรุนแรง โดยล่วงล้ำไปถึงขนาดใช้ค่าว่า สิ่งที่ดาราในความหมายของเขาพูดนั้นทำให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวนอนไม่หลับ คือคนเรามันคิดต่างกันได้ แต่ความคิดต่างกัน เมื่อเราไม่เห็นด้วย ก็ไม่ต้องพูดอะไรก็ได้ แค่นั้นก็น่าจะเข้าใจนะครับ