ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ความคิด"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัดที่ 17:
 
=== วิธีการคิด ===
๑ '''ไม่มีอะไรที่เราจะทำไม่ได้ ยกเว้นไม่ทำ''' ( การกระทำของคนทุกคนเป็นผลงานทั้งสิ้น และเป็นผลงานขั้นพื้นฐานอันดับแรกก่อน ส่วนจะเพิ่มไปสู่ผลงานขั้นปานกลางและขั้นสูงนั้น อาจจะยากและเกินความสามารถบางคน ดังนั้นทุกคนทำได้เสมอภาคกันในขั้นพื้นฐาน ส่วนขั้นปานกลาง ขั้นสูงต้องเพิ่มคุณภาพงาน )
 
๒ '''คิดอะไรก็ไร้ค่า ถ้าเพียงคิด''' ( ความคิดของคนนั้นยิ่งใหญ่ แต่ถ้ายังอยู่ในความคิด ไม่นำออกมาทดลองใช้ หรือทำให้เห็น ก็ไม่มีคุณค่าอะไรเลย )
 
๓ '''สมองคิด จิตกำกับ''' ( ให้เห็นว่าทุกสิ่งที่มาจากคนนั้น ต้องมีการกลั่นกรอง และตัวกลั่นกรองก็คือ จิตใจนั้นเอง )
 
๔ '''อ่านไปก็ไร้ค่า ถ้าไม่จำ - จำไปก็ไร้ค่า ถ้าไม่จด - จดไปก็ไร้ค่า ถ้าไม่ทำ - ทำไปก็ไร้ค่า ถ้าไม่คิดวิเคราะห์ - คิดวิเคราะห์ไปก็ไร้ค่า ถ้าไม่ประเมิน - ประเมินไปก็ไร้ค่า ถ้าไม่แก้ไข - แก้ไขไปก็ไร้ค่า ถ้าไม่นำมาใช้ใหม่ - นำมาใช้ใหม่ก็ไร้ค่า ถ้าไม่บอกต่อ''' (การแสวงหาความรู้ เป็นเหตุ-ปัจจัย ต่อเนื่องกันไป เป็นวัฎจักร)
บรรทัดที่ 39:
๑๑ '''ของดี มีฟรีอยู่อย่างเดียวในโลก คือ นั่งสมาธิ''' (สิ่งดีดี ยังมีอยู่ในโลกใบนี้อีกมากมาย เพียงแต่ตามหาให้พบ)
 
๑๒ '''คนชอบอ้างเรื่องความแตกต่างหรือความไม่เหมือนกัน ความจริง คนแตกต่างที่ความรู้ความสามารถ แต่เหมือนกันที่มีคุณธรรม''' ( วิชาการทางโลกคนจะแตกต่าง แต่ความประพฤติทางธรรม คนจะเหมือนกัน )
 
๑๓ '''ก่อกรรมก็แก้กรรมกันก่อน''' (การกระทำต่างๆของคนคือกรรม หากกระทำดี ไม่มีปัญหา ถ้ากระทำชั่ว รีบแก้ไขการกระทำให้ดี)
 
๑๔ '''คนดี มีความสามารถ ดูจาก คำพูดขณะนั้น การกระทำขณะนั้น มิใช่ ดูจากคุณวุฒิและวัยวุฒิ''' ( คนแสดงออกที่ คิดดี พูดดี ทำดี )
 
๑๕ '''การลดวัตถุนิยม''' ''...คิดขณะปัจจุบัน...''สิ่งของที่จะซื้อ ต้องจำเป็น ย้ำ ต้องจำเป็น ไม่มีจะตายไหม อยู่ได้ไหม
''... คิดเผื่ออนาคต...ไกลหน่อย...'' ซื้อของมาก ก็ทำให้คนค้าขายนำวัสดุจากธรรมชาติมาผลิตของมากขึ้น ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมก็เสื่อมสลายลงทีละน้อยๆ โอกาสโลกร้อนก็มาทีละนิด ๆ
''...คิดแบบพระ...''ใช้สิ่งของนั้นจนมันใช้ไม่ได้แล้ว ค่อยซื้อใหม่ คิดดู จีวรพระ ใหม่ๆใช้นุ่งห่ม พอเก่าหน่อย ใช้เป็นผ้าเช็ดโต๊ะ ยิ่งจีวรเริ่มบางซีด ใช้เป็นผ้าขี้ริ้วต่อ ผ้าขาดรุ่งริ่งแล้ว นำไปหมกดินให้ย่อยสลาย
''...คิดแบบนักเดินป่า...''อุปกรณ์ที่เข้าป่าเป็นสิ่งแปลกปลอม ไม่กลมกลืนกับธรรมชาติ บางอย่างเกินความจำเป็น หนักเป้ แถมไปเพิ่มสิ่งตกหล่นให้ธรรมชาติอีก ( นำไป 10 อย่าง กลับ มาไม่ครบ 10 อย่าง)
''...คิดแบบนักอนุรักษ์...''ใช้ของให้ประหยัดที่สุดและได้ประโยชน์สูงสุด พร้อมปลูกคืนให้มากกว่าที่ใช้ เช่น ไม้จากป่า
''..คิดอย่างคนโบราณ..''มีน้อยใช้น้อยค่อยบรรจง หากแก่ลงมีมากจะยากนาน