เอียนสีใน Dynasty Warriors 6
- คุกเข่าต่อหน้าชั้นซะ!
- แกมันน่าสมเพชเวทนา!
- เธอคิดจะมาก่อกวนชั้นหรอ?
- เริ่มละนะ!!
- โอ้... เธอนี่... ไม่ได้กล้าแกร่งนักหรอ??
- เธอทำได้ีดีสุดแค่นั้นใช่มั้ย??
- ศัตรูต้องโค้งคำนับรับความพ่ายแพ้ต่อหน้าฉันอีกแล้ว
- คนอย่างชั้น.. หากต้องการอะไร ชั้นก็จะเอามันมาให้ได้!
- นี่... เรากำลังจะถูกโจมตีงั้นหรอ?? ถ้างั้นชั้นคงต้องช่วยพวกนายแล้ว
- ศัตรูก็ไม่ได้ดูแข็งแกร่งอะไรนี่นา.. เหยียบมันให้ต่ำลงไปอีก!
- โอ้....พวกนั้นแข็งแกร่งกว่าที่คิดไว้เลยนะเนี่ย!
- ชั้นรั้งมันไม่ไหวแล้วนะ!!
- จงคุกเข่าต่อหน้านักรบที่แท้จริงแห่งสามราชวงศ์เสีย!!
- ชั้นรั้งพวกมันมากเกินกว่านี้ไม่ได้แล้วนะ!!
- ชีวิตของชั้น... จะให้ชั้นมาจบชีวิตในที่แบบนี้หรอ
- ไปกันเถอะ!! ชั้นอยากเห็นศัตรูมาอ้อนวอนขอความปราณีจากพวกเราหรือเกิน..
- ทัพของเราต้องอยู่ที่แห่งนี้!! ชั้นจะไม่ยอมให้พวกเราถอยหลังไปแม้แต่ก้าวเดียว!!
- ว้าว...หนูน้อย.. แกกำลังพยายามรับความเคารพจากชั้นหรอ?? ชั้นคงต้องให้เกียรติกับการพบกับแกในการต่อสู้ครั้งนี้!!
- ส่งพวกกำลังเสริมมาปกป้องค่ายของเราเซ่!
- ถึุงคราวของข้าแล้ว... พวกเราจะต้องทำลายฐานทัพของมันให้ได้!
- ให้พวกชั้นทำให้ศัตรูเริ่มอ่อนแรงเถอะ ชั้นเชื่อนะ ว่าเธอสามารถคุ้มกันค่ายของเราได้่
- ... อา..... ช่างเป็นลูกไม้ที่แพรวพราวอะไรเยี่ยงนี้... การละเลยเรื่องเหล่านี้ คงทำให้ชั้นติดกับดักของแก
- คิดเพียงแค่จะบุกเข้ามาดื้อ ๆ งั้นหรอ?? น่าเบื่อนะ
- หืม.. อา.. เธอเองมั่นใจมากเลย ใช่ไหมน่ะ?
- โถ.. เจ้าหนูแสนซน , แกมันแค่คนน่าสมเพช!
- รู้ไหม?? สุภาพสตรีไม่ชอบคนดื้อด้านนะ ชั้นคิดว่าคงถึงเวลาที่นายต้องรู้มันแล้วล่ะ
- จะให้ชั้นไปคนเดียวหรอ?? ไม่ได้หรอกนะ!! รอพรรคพวกก่อนเซ่!!
- ถึงเวลาแล้วละ.. ฐานทัพของศัตรูเป็นของพวกเราแล้ว!!
- ให้ชั้นดูหน่อยได้มั้ย ชายร่างกำยำล่ำสันมันจะมีพละกำลังเท่าไรเชียว?? จัดการมันซะ!!
- ถึงตาชั้นที่คงต้องเข้าตาจนเสียแล้วสิ , จัดทัพอยู่ตรงนี้ แล้วรอพวกมันมา!!
- พวกเรา!! ถอยทัพกลับฐานทัพเสบียงสักครู่.. มันยังมีเรื่องสนุก ๆ ให้ทำอีกเยอะ
- อ๊ะ อ๊ะ.. เดี๋ยวสิ ชั้นยังให้เธอหลีกหนีไปไม่ได้ ชั้นจัดการแกจนพอใจ แล้วค่อยปล่อยไปแบบสะบักสะบอม!!
- เหมือนจะเหงานะ ถ้าเธออยู่ตรงนั้นน่ะ~ รวมตัวกับพวกเรา!! ก้าวต่อไปพร้อมกันอย่างพร้อมเพรียง!!
- หึหึๆ ๆ ๆ ๆ ไม่มีสิ่งใดที่สามารถจะเปรียบเทียบเทียมเท่ากับรสชาติแห่งชัยชนะ
- จะให้ชั้นยืนอยู่บนความอับอายของตนหรอ?? ไม่มีทาง!!
- หึหึๆ ๆ... กระตือรือร้นดีนะ แต่แกไม่มีโอกาสที่จะมาเล่นกับชั้น!!
- เธอเห็นชั้นอยู่ในความลำบากยุ่งยากแล้วมาเพื่อช่วยชั้นเนี่ยนะ?? ช่างเป็นสิ่งมีชีวิตที่ฉลาดมากเลย!
- เธอสู้มาคนเดียวตั้งนานแล้วหรอ?? เธอจะไม่เหงาอีกต่อไปแล้วนะ!!
- นี่...... เธอนำข้าศึกมาที่นี่หรือ?? สบายมาก!! ชั้นจะจัดการกับมันเอง!!
- สุดยอด!! ชั้นคิดว่าเราเป็นคู่หูที่ดีมากเลยนะ เธอกับชั้นน่ะ!
- โอ้ สุดยอดไปเลย!! มันน่ารักมากนะเนี่ย
- เอาล่ะ!! ไปกันเถอะ! แน่นอน เธอรู้นี่ ว่าเธอน่ะ อยู่กับชั้น ใช่มั้ย??
- เธอทำได้ไงน่ะ!! ชั้นจะไม่ยอมแพ้ล่ะ!!
- แกต้องการมาเห็นชั้นบาดเจ็บสินะ?? แค้นชั้นมากหรอ?
- เธอจะไม่ต้องสู้คนเดียวแล้ว!! ชั้นจะสู้พร้อมกับเธอ ตั้งแต่นี้ไป!
- เธอตั้งใจจะกำจัดข้าศึกที่ตามมาเองเนี่ยนะ?? ชั้นไม่อยากจะบอก ว่ามันน่าเหยียดหยามวิธีนี้มาก
- เธอเก่งมาก!! ชั้นอาจต้องร่วมงานกับเธอบ่อย ๆ นะ
- หา... มากมายขนาดนี้เลย?? เธอนำความหวังมาให้ชั้นจริงๆนะ (เมื่อมีกองกำลังเสริมมาถึง)
- มาสู้กัน!! คิดจะปฏิเสธคำเชื้อเชิญของชั้นไหม??
- ชั้นเห็นแสงที่ส่องสว่างในร่างกายของนายนะ
- ชั้นไม่อยากเชื่อว่าเมื่อท่านเห็นชั้นในสภาพแบบนี้ แต่ท่านก็ช่วยเหลือชั้น
- สู้มาคนเดียวโดยไม่มีชั้นหรอที่รัก?? คิดจะทำอะไรหรือเจ้าคะ?? ตั้งแต่นี้ ชั้นจะไปพร้อมกับท่าน
- มาร่วมกับความสนุกของพวกเราดีมั้ยเจ้าคะ?
- สุดยอดไปเลย! ท่านเป็นชายผู้เดียวที่ชั้นรักที่สุด
- อาา... ยอดเยี่ยม..
- พอเถอะเจ้าค่ะท่าน ชั้นต้องอยู่โดยมีท่านเคียงข้างอยู่แล้ว
- ขอชั้นดูความแน่วแน่ของแกหน่อยได้มะ??
- แกมาคนเดียวงั้นหรอ?? ไม่กลัวจะแพ้ซมซานกลับไปเพราะตนเองหรือไร?
- แกเป็นพวกหยาบกร้านหรอ? ก็ดีนะ ขอชั้นละลายความหยาบกร้านนั้นด้วยความอ่อนละมุนหน่อยได้ไหม?
- หยุดเสีย!! กล้าดีอย่างไรที่จะพาตัวชั้นไปง่าย ๆ
- แกจะทำอะไรตามสิ่งที่ปรารถนาได้นะ หากแกจัดการชั้นได้ แต่มันคงไม่ง่ายดายขนาดนั้นหรอก!
- หึ!! ชั้นไม่คิดหรอกนะ ว่าชั้นจะรั้งพวกมันได้ต่อ
- ชั้นไม่อยากมาพัวพันกับพวกคนทมิฬหรอกนะ
- .... แกทำแบบนี้กับชั้น.. ได้อย่างไร??