ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สมัคร สุนทรเวช"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
|||
บรรทัดที่ 43:
*{{คำพูด|...บอกว่ามือสมัครเล่น...นี่แหละครับสมัครจริง...|นายสมัคร สุนทรเวช<br>''ไม่ทราบวันที่''<br>''อภิปรายไม่ไว้วางใจนายกรัฐมนตรี ครั้งที่ ๖ สมัยวิสามัญ(พิเศษ)''}}
*{{คำพูด|สื่อน่ะเป็นที่เคารพนับถือของคนทั้งบ้านทั้งเมือง และผู้คนก็กลัวเกรงสื่อกันไปหมด ผมยืนยันว่าแม้แต่คนกวาดตลาด ก็ไม่กล้ามีเรื่องกับสื่อ ผมเคยถามว่าแล้วเป็นอย่างไร คุณดังขนาดไหนอย่างไร กลัวไม่กล้า โอ๊ย อย่าเลยครับ เดี๋ยวผมเป็นข่าวหนังสือพิมพ์ คนกวาดตลาดยังกลัวเลยครับ เขาก็คาดการณ์กันว่านายกรัฐมนตรีต้องกลัวด้วย ผมไม่เหตุผลละครับ ผมจะเล่าให้ฟัง สมัยผมหนุ่ม ๆ ผมเป็นประธานปาฐกถาโต้วาที ที่ปรึกษาผมเป็นประธานจริง คืออาจารย์จินตนา ยศสุนทร ผมเป็นโต้วาที 3 ปี ติดต่อกัน ปี 2504 2505 2506 ผมทำหน้าที่ของผมเรียบร้อยนะครับ แต่ว่าที่จะเล่าให้ฟังคือว่า โต้กันไปไอ้โน่นไม่ดี บ้านนอกดีกว่าในกรุง ดีกว่าๆ จนเบื่อ ผมก็ตั้งญัตติใหม่ ญัตติมาทันสมัยครับ แล้วมีคนถิเถียงกัน เช่นว่า โต้วาทีเรื่องความสวยเป็นภัย จริงไหมจริง ความสวยเป็นภัย เถียงกันสนุกเลยครับ ความสวยเป็นภัย ต่อมาผมก็ตั้งความกลัวทำให้เสื่อม
นี่ละครับวันนี้ที่จะต้องพูดกันวันนี้ละครับ เรื่องของความกลัวนี่ละครับที่ทำให้บ้านเมืองเกิดความเสียหาย ความกลัวทำให้เสื่อม ความกลัวทำให้เสียหาย ผมจะถามสิครับว่าคนหยิบมือหนึ่ง ไปยึดสนามบินภูเก็ต อาวุธไม่มี ยึดสนามบินภูเก็ต ไปนอนขวางรันเวย์ ผมจะถามว่าแล้ว รปภ. จ้างไว้ทำไมครับ รปภ.ที่ป้องกันสนามบิน ไม่มีผู้ก่อการร้าย ไม่มีอาวุธ ไม่มีปืนเลย มีแต่คนพวกนี้เขาบอกเขาอหิงสา ไม่มีอาวุธอะไรต่างๆ แล้วปล่อยคนพวกนี้ไปปิดสนามบินภูเก็ต ปิดสนามบินหาดใหญ่ มันไหวไหมครับอย่างนี้ นี่ละครับคำตอบของความกลัวทำให้เสื่อม เสื่อมเสียๆ ครับ เครื่องบินลงไม่ได้ 16 เที่ยว นักท่องเที่ยว กระจายไปทั่วโลกหมดเลยครับ|นายสมัคร สุนทรเวช<br>''31 สิงหาคม พ.ศ. 2551''<br>''กล่าวในรายการสนทนาประสาสมัคร''}}
==คำกลอน==
| |||